Bezruch (px4) by Mech

Beze mnie równowaga to puste, nic nieznaczące słowo. Kiedy świat zajmuje się swoimi przyziemnymi sprawami, śni na jawie albo otwiera właśnie usta, żeby wprowadzić przez nie ciepły pokarm, ja, unieruchomiony ciężarem obowiązków, przywracam równowagę między przeciwstawnymi siłami. Gdy rysy mojej twarzy rozproszą się po całym ciele, a oczy zakryje skóra, stracę resztki sił i przestanę być potrzebny. Zastąpi mnie wtedy uczeń, ktoś zdolny w milczeniu kontynuować to niekończące się zadanie.

Without me, balance is an empty, meaningless word. When the world deals with its mundane affairs, daydreaming or just opening its mouth to put warm food in, stranded by the laboriousness of duties I’m restoring the balance between opposing forces. When my facial features will straggle all over my body and skin will cover my eyes, I will lose all my strength and I won’t be needed anymore. Then a disciple will replace me, someone who’s gonna be able to silently continue this endless task.

pawlaczperski.org