Negen maanden from Honger by Marios Bellas

Iedereen iedereen strijdt
Iedereen lijdt
Verzet tegen de tijd
Bij elkaar in het krijt
Want de schulden lopen
Werk werk werk is de realiteit
Iedereen zei
Ik wil dat het stopt
Maar nu hebben we spijt
En lopen we verloren maar ik voel me herboren
En de zon gaat weer onder ik heb hier jaren op gewacht
Jarenlang vond ik altijd alleen stilte in de nacht
Dus wie het laatst lacht heeft iets gevonden
Wat hem of haar blij maakt
Dus blijf daar please dichtbij
Want in deze maatschappij
Word je snel verleid
Door ambitie of wat je wil zijn
Het bestaat niet
Allemaal verhaaltjes
Dit is niet nog een straatlied
Maar puntje bij het paaltje
Ik wil niet meer meer, ik wil minder minder
Wil je snoepen van mijn brein ben ik niet te vinden

Papa kwam naar Nederland voor die money grinden
Hoe kan ik me bevrijden
Van de opgetelde tijden
Van onafgebroken strijden
Voor betalen van de treinen en domeinen
Van het lopen op de pleinen en de financiële pijnen
En nu ben ik nog alleen
Hoe moet het later met een kleine
Ben alleen maar aan het stressen moet de vrede nog verfijnen
Dus keer ik weer naar binnen laat de stilte in me shinen
En word ik dan niet rustig dan is assi weer de mijne
En vergeet ik deze tijden
Ik denk niet in rechte lijnen
Het is nooit of-of kan de dingen niet meer scheiden
En we pleiten voor het jou en mij maar
Eigenlijk bepleiten we dualiteiten
Maar de onontdekte feiten liggen in het alles alles in één
In het wij of je bent nooit alleen
In een park zijn de duiven om je heen I
In de bergen het steen
De baby heeft de tepel of de speen
Mijn broeder vraagt een donnietje te leen
Geen probleem
Snel monnie snel skir is zijn game
Maar ik frame niet meer één op één
Geef het universum pannas met mijn rechterbeen
Ik leef en laat leven
Verbind me met iets groters laat mijn vooroordelen zweven
Identiteit bleef never aan me kleven Elektriciteit in de stem laat je ledematen raven De bas trapt je hart laat je hartslag bewegen
Natural high vergeet alles wat we weten
Adem en ik kijk even
Wat zijn de momenten die me bijbleven
Grootste lessen van de mensen die me pijn deden

Spring in het diepe
Als het moet zal ik verliezen
Gooi hem voor me kiezen
En ik vreet de game op

Ze willen niet dat ik zeg dat ik beter ben
Zelfverzekerd ben
Zeg dat ik een meester ben
Ze willen dat ik mezelf verneder
Om een baantje kom bedelen
Ik besta uit veel delen
Kus mijn edele

Hoe bedoel je
Dat mijn woede niet oke is
Emotie een probleem is
Dit allemaal een game is

Ze zeggen doe rustig
Je moet geduldig blijven
Zag me moeder tien jaar tegen de schulden strijden

Zag mijn broeders
Zonder vaders lijden
Dus moesten ze blijven
Grinden op het pleintje
Rondjes rijden met de pakkie
Al eyez on me pompend in de waggy

Ik wist toen al
Ik had fucking talent
Maar als je toen zou zeggen
Dat ik zou worden
Wie ik ben
Zou de hele buurt zeggen je bent gek

De toekomst beginnen we
Vijanden verbinden we
Nieuwe perspectieven op het leven die verzinnen we
Niemand is gemaakt om te voldoen aan het gemiddelde
Elke druppel van de zee is een verschillende
We dragen het verleden met ons mee
Ik voel het zinderen
Het bloed in mijn aders
De pijn van de vaders
In deze adem zitten overwinningen
De vlucht naar bezittingen
De hoopvolle trillingen

Moet ik doorgeven of breken
Met het verleden
Kom mijn genen tegen in het nu
Deja vu
Onze vaders waren weg
Waren gek
Zaten in het buitenland
In de schulden aan de drank

Maar de moeders waren daar
Warm eten op de tafel
Negen maanden dragen
Negen maanden
De moeders waren daar
Warm eten op de tafel
Negen maanden dragen
Negen maanden

• Hip-Hop/Rap
• dutch
• hiphop
• nederhop
• underground
• Brussels